Druk 3D zapytaj o ofertę

ADRES

ul. Klilińskiego 12a/5

56-400 Oleśnica

NIP: 9111961931

tel. 602 182 836

k.duchnowski@k3druk.pl

MENU:

O NAS

K3D to młoda firma powstała z myślą o dostarczeniu klientom usług z zakresu produkcji addytywnej z wykorzystaniem profesjonalnych urządzeń zapewniających najwyższe standardy. W druku 3D porządny sprzęt to podstawa, dlatego do produkcji wykorzystujemy najbardziej zaawansowane przemysłowe drukarki produkcyjne.

Profesjonalny druk 3D dla przemysłu

PROFESJONALNY DRUK 3D DLA PRZEMYSŁU

chciał byś wyprodukować części szybciej i taniej niż dotychczas?

Zapoznaj się z naszą ofertą produkcji cyfrowej.

Technologia FDM każdy niby jej próbował i często nie sprostała wymaganiom. Niestety prawda jest taka, że znakomita większość specjalistów w naszym kraju efektów pracy prawdziwych maszyn FDM nawet nie miała możliwości zobaczyć. Potocznie, o każdej drukarce 3D wykorzystującej przetop materiałów termoplastycznych mówi się, że to FDM. W rzeczywistości istnieje podział na maszyny FDM i FFF. Obie u podstaw działają na podobnych zasadach lecz diabeł tkwi w szczegółach. Czym więc się różnią i jak powstały?

Pod koniec lat 80-tych ubiegłego wieku S. Scot Crump zbudował pierwszą maszynę przyrostową wykorzystującą przetop materiałów termoplastycznych. W roku 1989 założona zostaje firma STRATASYS, a już w 1992 roku dochodzi do sprzedaży pierwszych maszyn serii FDM 2000 oraz FDM 3000.

Stratasys do dnia dzisiejszego rozwija technologię FDM i produkuje maszyny przemysłowe. Ma za sobą ponad 30 lat doświadczenia, a jego ukoronowaniem jest seria maszyn z linii FORTUS (obecnie 380, 450 i F900). Są to jedne z najbardziej zaawansowanych maszyn przyrostowych do produkcji części z tworzyw sztucznych. Wykorzystują szereg rozwiązań i patentów, między innymi bardzo dopracowane rozpuszczalne materiały podporowe, idealnie współgrające z materiałami budulcowymi oraz w pełni podgrzewaną komorę z cyrkulacja gorącego powietrza, która z biegiem lat pozwoliła na zapanowanie i kompensację skurczu wytłaczanych materiałów. Pozwoliło to na uzyskanie bardzo dobrej tolerancji wymiarowej oraz idealną powtarzalność produkowanych części. Grzana komora przyczyniła się również do podniesienia wytrzymałości poprzecznej w osi Z drukowanych elementów, dzięki czemu anizotropowa budowa modeli nie jest tak dotkliwa jak w przypadku druku FFF. Ogólna wytrzymałość modeli jest znacznie bliższa częściom uzyskanym w procesie formowania wtryskowego. Kolejną ważną zaletą drukarek FDM jest wykorzystanie prawdziwych standaryzowanych przemysłowych materiałów termoplastycznych takich jak ABS, ASA, PC-ABS, PC, Pa12 i Pa6, a także wysoce wytrzymałych ULTEM, PPSU, ANTERO, ze składem chemicznym zbliżonym do granulatu używanego w procesie formowania wtryskowego. Pozwala to na przeprowadzanie testów funkcjonalnych dla prototypów o właściwościach mechanicznych zbliżonych do produktów finalnych, a także na produkcję wytrzymałych części finalnego przeznaczenia. Te wszystkie cechy i funkcjonalności przełożyły się na bardzo szerokie zastosowanie drukarek Stratasys w produkcji oprzyrządowania produkcyjnego oraz części końcowego przeznaczenia wśród wiodących producentów z branży lotniczej, samochodowej, kolejowej i wielu innych. Mimo iż patent na technologię wygasł w 2005 roku to termin FDM (fused deposition modeling) funkcjonuje jako znak towarowy wykorzystywany przez markę STRATASYS która posiada do niego pełne prawa. Ponadto dzięki bogatemu doświadczeniu dzisiejsze drukarki FDM od Stratasys wyposażone są w szereg rozwiązań oraz patentów dzięki którym wyróżniają się znacząco na rynku drukarek 3D.

Wraz z wygaśnięciem patentów do technologii FDM otworzyły się nowe możliwości. Już w 2006 roku zespół prowadzony przez Dr. Adriana Boowyera z Uniwersytetu Bath w Wielkiej Brytanii zaprezentował rezultaty swojego projektu Rep Rap. Była to samo replikująca się maszyna przyrostowa.

Rezultaty tych badań były darmowe oraz dostępne dla każdego i przyczyniły się bezpośrednio do popularyzacji koncepcji osobistych urządzeń przyrostowych. Jako że nazwa technologi FDM była znakiem towarowym należącym do firmy Stratasys urządzenia wywodzące się z programu REP RAP określono jako FFF (fused filament fabrykator). W międzyczasie, po raz pierwszy użyte zostało określenie (nie wiadomo dokładnie kto ani kiedy) druk 3D, które w łatwy i przyswajalny sposób trafiało do odbiorcy. Określenie, które zrobiło dla technologii przyrostowych tyle samo dobrego co złego. Z jednej strony spopularyzowało technologie przyrostowe, a z drugiej strony postawiło wszystkie technologie i urządzenia na jednym poziomie w świadomości społecznej. Już w 2009 roku powstał Makerbot i pierwszy Steve Jobs branży druku 3D - Bre Pettis.

Co działo się później to chyba już każdy wie. Lata 2010-2015 to prawdziwy rozkwit dla osobistych drukarek 3D. Nowe marki wyrastały jak grzyby po deszczu, powstało wiele legendarnych modeli drukarek, rynek zalany został przez różnej jakości chińskie drukarki FFF. Ile było firm produkujących drukarki i filamenty tyle efektów ich pracy. Panował istny meksyk, jakościowy i brak standaryzacji produktów. To był wyścig na jak najtańsze urządzenie. Drukarki były przeróżne złożone i do samodzielnego montażu, otwarte i zamknięte, z podgrzewanym stołem roboczymi i bez. Wielką popularność zdobył materiał polilaktyd PLA. Z powodu swojego niskiego skurczu, który przekładał się na łatwość drukowania. Nie był to jednak dobry materiał do zastosowań inżynierskich. Popularne tworzywa jak np. ABS wzbogacano różnego rodzaju domieszkami, aby zniwelować jego tendencję do skurczu termicznego, jednak odbijało się to negatywnie na właściwościach mechanicznych. I nie wiedzieć czemu wszystkie te urządzenia popularnie nazywano FDM???!!! Obecnie czasy się zmieniły. Producenci zaczęli określać swoje produkty jako pracujące w technologii FFF bądź autorskich rozwiązaniach wywodzących się z niej bezpośrednio. Niestety patologia nadal szerzy się w sieci. Większość sklepów internetowych nadal określa swoje produkty jako FDM, mimo iż takich w ofercie nie posiada. Nie oznacza to jednak że nie ma profesjonalnych urządzeń FFF, istnieje wiele marek goniących swojego starszego brata. Powstają zupełnie nowe rozwiązania. Moim zdaniem, na szczególną uwagę zasługuje Bigrep GmbH ze swoim rewolucyjnym ekstruderem MXT oraz Mark Forget z technologią druku 3D ciągłym włóknem węglowym. Nawet na naszym rodzimym rynku powstają coraz ciekawsze i bardziej zaawansowane urządzenia o charakterze przemysłowym, co świadczy o zmianie kursu całej branży.

Z uwagi na powyższe oraz własne doświadczenie stwierdzam, że maszyn pracujących w technologii FDM nie powinno się stawiać na równi z maszynami FFF. Po urządzeniach Stratasys FDM zawsze można spodziewać się dobrych efektów, wysokiej jakości i wytrzymałości wydruku, w przypadku FFF bywa różnie, zależy od producenta i przeznaczenia.